Zo’n Alfa Romeo 4C is uitermate lekker, maar niet erg praktisch als dagelijkse auto. Tot voor kort hielden de keuzes op het gebied van supersportieve auto’s bij Alfa daarna op. Tot nu toe, want de Giulia Quadrifoglio is een feit. Een reden om blij te zijn – en wel hierom:
De motor
Een drieliter zescilinder turbomotor die is ontwikkeld met hulp van Ferrari en vervaardigd is uit aluminium. Met een stuitende 510 pk’s die je in 3,9 seconden naar de 100 km/u blazen. Rijd je rustig, dan zorgt de elektronische cilinderuitschakeling ervoor dat je niet al te veel benzine wegfikt.
De gewichtsverhouding
Gewicht is een dingetje bij Alfa Romeo. Was de 4C al een lichtgewicht tracktoy, bij de Giulia hebben de Italianen dezelfde truc uitgehaald. Er is gestreefd naar een 50/50 gewichtsverhouding, wat de auto een sublieme wegligging moet gaan geven.
Torque Vectoring
Dankzij een slim differentieel tussen de achterwielen, weet de Giulia Quadrifoglio de krachten tussen de achterwielen optimaal te verdelen. Dat betekent dat in een bocht het binnenste wiel wordt afgeremd, om zo hard mogelijk door de bocht te kunnen gaan zonder grip te verliezen.
Downforce
Bij een sportwagen als deze is downforce essentieel. Je wil je strijkijzer immers op de weg houden. De Active Aero Splitter aan de voorzijde van de Giulia reguleert de downforce continu, om altijd optimale grip na te streven.
Manettino
Eigenlijk heet ‘ie geen manettino, maar Alfa Romeo heeft bij de plaatsing van de schakelaar waarmee je de gewenste rijmodus selecteert wel héél goed gekeken naar grote broer Ferrari. Je vindt Alfa’s DNA-knop op het stuur, op de plek waar Ferrari haar manettino dial heeft geplaatst.
