Opel Manta
De Opel Manta is inmiddels uitgegroeid tot een waar icoon. Met het model gaf Opel de gewone man de kans om een sportief gelijnde sportcoupé voor de deur te zetten. De auto moet het dan ook vooral van zijn looks hebben. Echt snel was de Manta immers alleen in de exotische rally-uitvoeringen. Ooit was de Manta zo populair dat er films en boeken over gemaakt werden. Inmiddels is het een steeds zeldzamer wordende – maar nog altijd bereikbare – klassieker.
Belangrijkste plus- en minpunten
- Simpele en betrouwbare techniek
- Een echt stijlicoon
- Sympathieke uitstraling
- Betaalbare klassieker
- Roestgevoeligheid is aandachtspunt
- Meestal niet zo snel als hij eruitziet
- Zeldzaam in originele staat
- Snelle versies zijn zeldzaam en kostbaar
De Opel Manta op een rij
- Prestaties en rijgedrag: Wat prestaties betreft is de Manta in beide generaties geen uitblinker. Het exotische Manta 400 rally-model is daarop echter een belangrijke uitzondering.
- Verbruik: De vroegere modellen zijn niet bijzonder zuinig, tenzij je voor de kleine 1,2 of 1,3 liter motoren gaat. Vanaf 1982 werd de efficiëntere 1,8 liter OHC motor leverbaar.
- Uitrusting en comfort: De meeste Manta’s zijn naar moderne maatstaven spartaans uitgerust. Zelfs de toerenteller was een optie. Een uitzondering is het GSi Exlusive uitzwaaimodel, waarin zelfs airco standaard was.
- Betrouwbaarheid: De eenvoudige techniek maakt dat de Manta relatief betrouwbaar is voor een klassieker.
- Kosten: Opel staat niet bekend als duur merk, maar doordat de Manta steeds zeldzamer wordt kunnen bepaalde delen prijzig zijn. Standaard onderhoud blijft echter relatief goedkoop.
De Manta heeft zijn reputatie als sportwagen voor het volk meer dan verdiend. Wat betreft prestaties en wegligging is het misschien geen hoogvlieger, maar dat maakt de auto meer dan goed met zijn charme en karakter, zeker als agressieve Manta 400.
Automotive expert
Opel Manta A (1970 - 1975)
De eerste Manta verscheen in 1970 als Opels antwoord op de populaire Ford Capri. Net als zijn rivaal was de prachtige sportcoupé gebaseerd op een doodgewone gezinsauto: de Opel Ascona. Ook onder de kap was de Manta gelijk aan zijn saaiere broer: je had de keuze uit een 1,6 of 1,9 liter viercilinder. Speciaal voor landen met belasting op grotere motoren werd in 1972 een 1,2 liter motortje toegevoegd.
Voor kopers die toch wat meer pit wilden was er de GT/E, met een 105 pk sterke 1,9 liter injectiemotor. Daarnaast was er de zeldzame TurboManta (156 pk) en de TE2800, een onofficieel model met de 2,8 liter zescilinder van de grote Commodore. Door zijn relatief korte productieperiode en roestgevoeligheid is de Manta A tegenwoordig een zeldzaamheid.
Andere modellen van Opel
Opel Manta B (1975 - 1989)
De Opel Manta B volgde hetzelfde recept als zijn voorganger. Opnieuw was het de sportieve coupé-variant op de Ascona. De auto kreeg een hoekiger, moderner lijnenspel mee, maar was op technisch vlak nog altijd bescheiden en behouden. In 1978 kreeg de coupé gezelschap van de CC (Combi-Coupé) met een sterk aflopende daklijn en een praktische hatchback.
De Manta B was er met benzinemotoren tussen de 1,2 en 2,4 liter. De grootste motor was gereserveerd voor de 144 pk sterke Manta 400, een speciaal model bedoeld voor de rallysport. Het reguliere topmodel was de GT/E (later GSi) met 110 pk. De Manta B bleef uiteindelijk maar liefst 14 jaar in productie, waardoor er voor tuners meer dan genoeg tijd was om allerlei kits te ontwikkelen. Een exemplaar in volledig originele toestand is daardoor vrij zeldzaam geworden. In 1989 werd het icoon opgevolgd door de gestroomlijnde, voorwielaangedreven Opel Calibra.
Veel gestelde vragen
Dit artikel is geschreven door
Dylan Smit
Automotive expert
Als kind van een automonteur is de liefde voor auto’s met de paplepel ingegoten bij Dylan. Zo snel als dat het kon begon hij al met het aanleggen van een uitgebreide mentale database vol merken, modellen en motoriseringen. Die obsessie zette hij uiteindelijk om naar een carrière in de automotive media, waardoor hij aan kon schuiven als redacteur bij AutoTrack. Tussendoor sleutelt hij af en toe aan zijn dagelijkse vervoer: een klassieke Imperial Crown
Bronvermeldingen
Bij het samenstellen van deze pagina zijn de volgende bronnen geraadpleegd:
- automobile-catalog.com
- autoweek.nl
- opel.nl
- autoblog.nl
- adac.de
Dit artikel is gepubliceerd op
Dit artikel is voor het laatst aangepast op