Volkswagen Phaeton

Eigenlijk was het best gek; de markt voor Duitse sedans uit het topsegment is behoorlijk groot, maar tot 2002 ontbrak Volkswagen er met een eigen model. Natuurlijk behoort Audi met zijn A8 tot het Volkswagen-concern, maar een echt vlaggenschip met het VW-logo liet lang op zich wachten. De Phaeton was het antwoord en geheel in stijl, werd deze sedan afgeleverd met een schat aan opties, leder en comfort. Volkswagen had echter het probleem dat de Phaeton werd gezien als een ‘dure Passat’ (een middenklasser van Volkswagen) en zodoende de auto nooit in grote getallen wist te slijten. Het maakt de Phaeton anno nu een bijzondere verschijning, die zeker niet onder hoeft te doen voor zijn concurrenten uit die tijd. En omdat het imagoprobleem van deze auto nog steeds aan hem kleeft, liggen de prijzen over het algemeen lager dan die van bijvoorbeeld een A8 of een S-klasse.

De Phaeton is en blijft een Volkswagen, dus de betrouwbaarheid over het algemeen dik in orde. Waar je wel rekening mee moet houden, is het feit dat de Phaeton uitgerust is met veel vernuftige opties, maar deze kunnen ook allemaal kapot. Stuurverwarming kan slechts delen van het stuur verwarmen, de massagestoelen kunnen opspelen, elektrische ramen kunnen langzamer worden, dat soort euvels. Wie een testrit met een Phaeton maakt, doet er goed aan om alle opties even uit te testen. Een luxeprobleem, zeker, maar je rijdt een Phaeton omdat het een luxe auto is en juist omdat hij al die mooie opties heeft. Dan moeten ze het natuurlijk ook gewoon doen. Werd de Phaeton vroeger nog gezien als de ‘dure Passat’, tegenwoordig gaan ze, afhankelijk van het bouwjaar, soms voor spotprijzen weg. Tot 15.000 euro heb je ruim voldoende keus, wat een flink goedkoper is dan de auto’s waarmee de Phaeton in zijn tijd mee moest concurreren.