Ford Transit

In 2012 zette Ford een nieuwe naamstrategie uit voor de bedrijfswagendivisie. Vanaf dat punt werden de modellen allemaal ‘Transit’ genoemd, maar kregen ze bijnamen als Courier, Connect en Custom. De uitzondering was de grootste van het stel, die simpelweg ‘Transit’ bleef heten. Dit werd de concurrent van onder andere de Fiat Ducato, Volkswagen Crafter en Mercedes-Benz Sprinter.

De Transit was vanaf het begin een zeer veelzijdige bus. Zo kon je een voorwiel-, achterwiel- óf vierwielaangedreven model bestellen en had je de keuze uit maar liefst drie lengtes en twee hoogtes. Bovendien kon je een kaal chassis met cabine aanschaffen, zodat je zelf een opbouw kon (laten) maken. De langste en hoogste bestelbusversie kan tot 12,4 kuub vervoeren.

Op motorisch vlak was er in eerste instantie alleen keuze uit twee TDCi-dieselmotoren van 2,0- tot 2,2-liter en vermogens van 100 tot 170 pk. In 2019 werden deze motoren vervangen door de nieuwe 2,0-liter EcoBlue-familie met 105 tot 185 pk en optioneel mild-hybride assistentie.

In 2022 werd de E-Transit toegevoegd. Deze volledige elektrische bestelbus heeft een vermogen van 184 tot 269 pk, een actieradius van 317 tot 402 kilometer en is in drie lengtes te krijgen. Het maximale laadvermogen van de E-Transit ligt gemiddeld zo’n 300-500 kilo lager dan dat van de dieselversie.